اثر عصاره آبی زعفران (crocus sativus l.) بر فاکتورهای بیوشیمیایی سرم در موش‏های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

زعفران خوراکی (crocus sativus l.) دارای خواص بیولوژیکی متنوع می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر عصاره آبی زعفران بر کاهش قند و لیپید خون در دیابت تیپ 2 القاء شده در موش های صحرایی با استرپتوزوتوسین می باشد. در این مطالعه، موش های صحرایی نر نوزاد 2 تا 5 روزه ویستار آلبینو به طور تصادفی به گروههای سالم و بیمار بدون درمان و تحت درمان با عصاره آبی زعفران تقسیم شدند. برای القای دیابت نوع 2، stz با دوز mg/kg body weight 90 به صورت درون صفاقی ((i.p به موش های صحرایی نوزاد تزریق شد. سپس دو گروه دیابتی تحت درمان با عصاره آبی زعفران با دو دوز mg/kg body weight 150 و100 قرار گرفتند. یک گروه سالم نیز به عنوان کنترل، تحت درمان با دوز بالای عصاره قرار گرفت. مطالعه تا 5 ماه ادامه داشت. بدنبال تجویز عصاره آبی زعفران میزان مرگ و میر در رت های دیابتی تحت درمان کاهش چشمگیری یافت. همچنین وزن رت های دیابتی تحت درمان در مقایسه با دیابتی های بدون درمان افزایش یافت (0.001 < p) و به وزن رت های سالم نزدیک گردید. نتایج نشان داد که تجویز عصاره زعفران سبب کاهش معنی داری در سطح گلوکز، hba1c، تری گلیسرید، کلسترول تام و ldl در سرم رت های دیابتی در حالت ناشتا شد، در حالی که hdl به طور معنی داری (0.001 < p) افزایش یافت. با توجه به نتایج بدست آمده، مشخص شد که عصاره آبی زعفران دارای اثر پایین آورندگی قند و چربی در خون موش های صحرایی دیابتی بود.